Heeren naar Duitsland

Wedstrijdverslag

door: Maarten Horsman

Heerendaguitje Duitsland 2023

Tijdens het voorbereidende marktonderzoek en veldwerk van de heer Eilander bleek al snel dat het niet eenvoudig was om een enigszins geschikte en betaalbare locatie te vinden waar de Gruppe Eilander het Groot Duitse Rijk kon binnenvallen voor het Heerenuitje van 2023. Uiteindelijk werd er besloten om terug te keren naar Gut Heckenhof bij Eitorf in Duitsland. De Nunspeetse Heeren zijn in het verleden menigmaal in Gut Heckenhof geweest dus het was voor sommigen een weerzien en voor anderen werd het een nieuwe ervaring. Verhalen over eerdere avonturen in Gut Heckenhof zijn berucht en de meeste zullen die weleens gehoord hebben. Het grote voordeel van Gut Heckenhof is dat er op de golfbaan gelogeerd wordt en de auto geparkeerd staat tot de vertrekdag. Er kon dus best een borreltje worden genuttigd.

Voor diegenen die nog nooit mee zijn geweest met het Heerenuitje; er is een uitgebreide prijzenpot met dagprijzen voor de beste drie in twee categorieën, prijzen voor neary, leary en longest, de onvermijdelijke 2-Pot en een birdieklassement. De eindoverwinning wordt beloond met een tegoedbon van 300 euro en de Wisseltrofee. Voor de tweede prijs ligt een tegoedbon van 200 euro in het verschiet. Er valt dus heel wat te verdienen, dus ga een keer mee.

De organisatie was heel verheugd dat een paar barmhartige Samaritanen zich hadden gemeld om prijzen te sponseren en die willen we graag bedanken.

• De Franse School (Partycentrum in Hattem) in de persoon van Tonie Herkert stelde iedere dag een magnum fles Petula rosé beschikbaar voor de geslagen Neary.
• De firma Hakron (trendsetters in de bouw) vertegenwoordigd door Henk van ’t Slot had een speciale fles single malt whisky voor de Birdiekampioen.
• En good old Henk Eilander (rentenier te Epe, wie kent hem niet) doneerde uit zijn privécollectie doosjes ballen voor de dagelijkse Leary en Longest.

Vanwege het natte weer was er niet veel gemaaid en de fairways leken meer op een weiland. Alleen de koeien ontbraken maar in plaats daarvan liepen er oude mannen met stokken die een balletje met man en macht vooruit probeerden te slaan met wisselend resultaat.
De moeilijkheidsgraad van Gut Heckenhof is de lengte en het natte lange gras maakte het er niet makkelijker op en ook het lopen en duwen van de karren bleek beulswerk. Scores in de 40 zoals op Nunspeet bij de Heerendagen geen uitzondering zijn, kwamen niet voor, geïnteresseerden kunnen de scores op Proware terugvinden.

De eerste dag is redelijk droog verlopen met een hoop gerommel en gedonder om ons heen maar we dachten dat het bij een Duits tegenoffensief hoorde. Het bleek toch wel degelijk onweer want in de nacht kwam er een verschrikkelijke regen- en onweersbui en menigeen die een raam open had gezet voor de warmte werd met een binnenwatertje in de kamer wakker. De onweersbui had ook gevolgen, de rode lus was gesloten en er werden geen buggies toegestaan. Zes deelnemers trokken de stoute schoenen aan en kregen er zo een handicap bij. Ze hebben zich dapper door de dag geworsteld op één na, die er na tien holes heel verstandig de brui aan gaf. De hevige regen had ook de bunkers gevuld en sommige deelnemers deden mee aan de viswedstrijd door met de hark het balletje er uit te vissen. Tot overmaat van ramp waren er ook nog een paar korte hevige buien.

Maar op de laatste dag was alles anders; de rode lus kon gespeeld worden, buggies mochten weer in de baan en op de eerste tee leek het wel of de Enk blinde Henkie uit Nunspeet had ingevlogen want er waren keurig gemaaide banen te zien. Het leek zowaar een echte golfbaan. Het verschil was met het spelen en lopen duidelijk te merken en de zon kwam zelfs tevoorschijn.
Het verblijf in Gut Heckenhof was beter dan de locatie verleden jaar; de kamers waren prima, het buffet op de eerste avond, de barbecue op de tweede avond en het pastabuffet op de laatste dag smaaktens voortreffelijk en het ontbijt was ook goed verzorgd. Heel makkelijk dat alles binnen loopafstand was en de trolley kon in een garage geplaatst worden.

Na het pastabuffet, dat we buiten op het terras konden gebruiken, werd het tijd voor de prijsuitreiking. Allereerst kregen de dagwinnaars voor beide categorieën en de Neary, Leary en Longest hun prijs. Er waren vier gelukkigen die de goed gevulde 2-Pot deelden; Henk Eilander, Rolf Beenakker, Harry Klumper en Pim Krijnsen.

De Birdiekampioen was niemand minder dan Rolf Beenakker met drie birdies en hij kreeg de eerder vermelde fles whisky van Hakron.
Iedereen was benieuwd naar de uiteindelijke winnaar want na dag twee stond Wils Pronk met 66 punten aan de leiding gevolgd door een groep van vijf met 64 dus alles was nog mogelijk. Wils bleek nog steeds goed op tik te zijn want met zijn score van 35 op de laatste dag werd hij de winnaar met een totaal van 101 punten. Wils nam de tegoedbon van 300 euro in ontvangst en kreeg de loeizware Wisseltrofee overhandigd. Wim Evers werd goede tweede met 97 punten en werd beloond met de tegoedbon van 200 euro. Wils verraste ons met een mop uit zijn repertoire in zijn speech maar die kan ik niet delen via dit forum in het woke tijdperk, die komt vast niet door de censuur.

Voorzitter Coen bedankte de organisatie voor het vele werk en moedigde allen aan om door mond op mond reclame het Heerenuitje te promoten om het deelnemersaantal te laten groeien want er waren ditmaal slechts 29 deelnemers. Met deze boodschap kon ieder zich huiswaarts begeven.

De organisatie hoopt dat iedereen zich ondanks het hoge gras, water in de bunkers en de paar buitjes toch heeft vermaakt en dat we jullie volgend jaar terug zien op een volgend Heerendaguitje.