Less is More

Wedstrijdverslag

door: Willem Evers

Der is veeeuuul goande

“Der is veeeuuul goande” was een gevleugelde uitspraak van wijlen een zwager van mij. Hij bedoelde daarmee dat er heel wat om ons heen gebeurde zowel dichtbij als verder weg. En dat is toch echt wel aan de hand op dit moment in de wereld. Wat een slachtoffers vallen er niet op zo’n dag als afgelopen zondag toen wij lekker aan het golfen waren. Wat een mazzelaars zijn wij dan hier in dit kikkerlandje. Ik dacht daar aan omdat ik zelf bij deze mazzelaars in het kwadraat behoor. Op zaterdag lekker een wedstrijdje voetballen en op zondag lekker golfen. Ook de andere 34 deelnemers reken ik tot deze groep mazzelaars. We vertrokken met een weersvoorspelling met code geel in het verschiet met de verwachting van hagelstenen ter grootte van golfballen. Ben je dan wijs. Met veertien stokken in je tas sta je dan toch echt machteloos. Maar niets van dat alles. Het overgrote deel van ons was het kleine beetje regen dat er dan nog viel zelfs voor. Waar het wel code geel, ja zeg maar gerust code rood was, is Amsterdam. Ajax op de laatste plaats in de eredivisie. Dat komt wel erg hard aan. Weten ze ook eens hoe het voelt om te lijden zoals Feyenoord supporters jaren hebben gedaan. Kortom “der was veeeuuul goande”.

Ik was er eigenlijk vanuit gegaan dat ik, na een zware zaterdag, op zondag niet erg hoog zou scoren. Ik had namelijk toegezegd niet te laat terug te zijn om de kleinkinderen te ontvangen en ook nog te voorzien van voeding. Tot overmaat van ramp liep het aardig goed en op de een-na-laatste hole had ik zo’n snuggere flightgenoot die mij daarop attent maakte. Ene meneer Felderhoff (Jandaan) vond het nodig mij daar even haarfijn op de wijzen. Prompt een 8, dus weg kansen. Jandaan alsnog bedankt want nu kon ik de toezegging waarmaken om mijn gasten te ontvangen. Zo’n hulp heb je af en toe gewoon nodig om je te redden en wat is er nu belangrijker in het leven, je kleinkinderen of eeuwige roem.

Het is allemaal goed gekomen. Ik kon al vrij vroeg zien dat toppers als Douglas, Jan en Alle boven mij geëindigd waren en ik de weg naar huis kon nemen. Ook jullie bedankt. Echt knap trouwens van deze heren om met hun lage handicaps gewoon bovenin te eindigen. Winnaar Jan ten Have had daarbij drie birdies en zijn flightgenoot Alle de Wit begon met twee birdies. Volgende keer moet ik hen dan ook maar niet meer in dezelfde flight indelen want dat jaagt mekaar maar op tot topprestaties en staat de rest vrijwel buitenspel. Knap trouwens van Karin K. om zich tussen dit geweld als tweede te classificeren.

Het was trouwens opvallend dat de verschillen in de top twaalf zeer klein waren. Het gaat dan maar om drie slagen. Dus ieder kort putje dat gemist is, is dan gelijk zwaar afgestraft. Zo zal ieder wel zijn verhaal hebben, zo van “ik had deze wedstrijd gewoon kunnen winnen als…………………”

Uiteindelijk kreeg ik van Monica een appje dat ik zevende was geworden en het verzoek een verslagje te schrijven. Zo hoort het eigenlijk niet omdat ik de feestelijke prijsuitreiking gemist heb; dus kan ik daar niets over schrijven. Jullie moeten me dat maar voor één keer vergeven. Ik ben ervan overtuigd dat ieder van ons weer een prachtige dag heeft gehad en ik hoop daarbij dat we niet vergeten tegen welke achtergronden wij dit soort prachtige dagen hebben. Mijn flightgenoten Jandaan en Jos alsnog bedankt voor de goede begeleiding bij het verwerken van de teleurstellingen.