Tiger Competitie 2017

De wedstrijdleiding heeft aan Ronald Gorel gevraagd het verslag van de Tiger Competitie 2017 op te stellen. Een tussentijds verslag is door Gerald Nijhuis geschreven en hier aan te klikken. Zie daar ook de resultaten 2015-2017, aanvullende informatie en statistieken.

Tigercompetitie 2017

De Tigercompetitie is een bijzonder fenomeen eigenlijk. Aan het begin van het seizoen kijk je er naar uit en voordat je het weet is het alweer voorbij en valt er eigenlijk een gat op de dinsdagavond. Zelf heb ik nu voor het derde achtereenvolgende jaar deelgenomen aan de competitie. Mijn conclusie na drie jaar is dat strokeplay spelen van de witte tees, je een betere golfer maakt. Strokeplay spelen leert je het spel toch anders benaderen. Eén van de dingen die ik geleerd heb bijvoorbeeld is: “accepteer een dubbel bogey of een triple bogey”. Wat bedoel ik hiermee? Ben je in de problemen, omdat je een bal in het bos hebt geslagen en je hebt een lastige ligging (achter de welbekende boom of onder een struik), verklaar je bal onspeelbaar, neem de strafslag en zorg dat je bal weer in het spel komt. Ga niet voor de onmogelijke oplossing die 99 van de 100 keer niet tot resultaat leidt. Ik geef toe, die ene keer dat die onmogelijke bal wel goed gaat, krijg je er een kick van maar meestal zorgt die onmogelijke bal voor een 8, een 9 of nog erger op je scorekaart. En dat wil je juist met strokeplay voorkomen. Het grappige is, dat je merkt dat als je die chip terug doet naar de fairway of die strafslag neemt vanwege een onspeelbare bal, je best vaak een up en down maakt voor par of voor bogey.

Wat feiten en cijfers op een rijtje:

• Dit jaar hebben 33 verschillende mensen deelgenomen aan de Tigercompetitie
• Gemiddeld betekende dat 14 mensen per avond
• De verdeling was 27 mannen en 6 vrouwen
• Eén deelnemer, Gerald Nijhuis, heeft alle keren meegedaan
• 15 mensen hebben 5x of meer deelgenomen
• De longest drive (gecombineerd voor mannen en vrouwen) is 5 van de 12 keer gewonnen door een vrouw (Karin van Dalfsen maar liefst 3x)
• De neary (ook gecombineerd) is één keer niet gevallen. Maar één iemand (Steven Jan v/d Craats) heeft de neary 2x geslagen
• De laagste bruto score dit jaar was 77 (Steven Jan v/d Craats)
• Gemiddeld was de laagste bruto score 83
• De laagste bruto score op Noord was 37 (Jan v/d Craats en Steven Jan v/d Craats)
• De laagste bruto score op Oost was 38 (Steven Jan v/d Craats)
• De laagste bruto score op Zuid was 39 (Steven Jan v/d Craats en Philippe v/d Boogert)
• De laagste netto score dit jaar was 66 (Hans Brandt)
• De hoogste bruto score was dit jaar……………… Dat is niet interessant
• De hoogste stablefordscore was 42 punten (Hans Brandt)
• De deelnemers hebben totaal 165 rondjes gespeeld. Vijf rondjes hadden een handicapverlaging als resultaat (dit is drie procent……………….)
• Er zijn in totaal 62 birdies gemaakt (met Jan v/d Craats als birdiekeizer met 12 stuks)
• Dit jaar zijn er geen eagles geslagen
• De Nauta Group heeft 24 doosjes ballen uitgereikt als prijs voor neary en longest
• Er is 10 keer geloot voor de flightindeling. De eerste dag was ingedeeld op basis van handicap en de laatste dag op basis van volgorde klassement.
• 12 keer is de flightindeling na de loting aangepast i.v.m. werk, file, kinderen, etc. etc. Zelfs op de driving range zijn flightindelingen nog telefonisch aangepast omdat het verkeer, ook in de vakantieperiode nooit meezit
• De CBA is 11x 0 (nul) geweest en 1 keer Reduction Only
• Meest gedronken drank na afloop van de wedstrijden: rosé

Tot slot
Het waren weer 12 mooie dinsdagen. Maar 2 van de 12 keer hebben we serieus regen gehad. De overige 10 keer was het prima golfweer. Dank aan de organisatie voor het regelen van alles. En dank aan de caddymasters, shop, keuken en de bediening van Het Rijk van Nunspeet voor de service op de wedstrijddagen. Volgend jaar editie nummer 4. Ik heb er nu alweer zin in.

Hieronder staat het eindklassement van de 15 deelnemers die tenminste 5 keer hebben deelgenomen.

Ronald Gorel