Clubkampioenschap foursome

Wedstrijdverslag

door: Ronald Gorel

Wedstrijdverslag ClubKampioenschap Foursome Strokeplay

Het weekend van 23 en 24 september was het weekend van diverse grote golfwedstrijden. Als eerste uiteraard de Solheim Cup, het Frans Open op Le Golf National, het NK strokeplay t/m 15 jaar in Eindhoven (met deelname van twee jeugdleden van de Nunspeetse, Lona en Dean en HET evenement van het weekend: De clubkampioenschappen Foursome Strokeplay.

Foursome is een wedstrijdvorm die we niet vaak spelen. We spelen het in de competitie 36 holes op zondag in de matchplay variant, we hebben een foursome stableford vorm als weekendwedstrijd op de club en we hebben de clubkampioenschappen foursome. In mijn ogen de meest wrede vorm van golf. Het is strokeplay en je speelt het met een partner. Het bizarre is dat je nog meer je best wil doen dan anders om je partner niet op te zadelen met een baggerbal. Helaas zorgt deze extra spanning niet altijd voor betere slagen…………….. Er zijn nog meer lastige dingen aan de spelvorm. Soms doe je pas je eerste lange put op de vijfde hole o.i.d. En als je een slechte bal hebt gespeeld en er moet een provisionele bal worden geslagen, dan mag je dat niet zelf doen maar doet je partner dat. Kortom in dit spel is vertrouwen een toverwoord en we weten allemaal dat komt te voet en gaat te paard.

René en ik vormen al een aantal jaren een vast koppel in de clubkampioenschappen, met wisselend succes. Ook in de competitie zijn we een duo en we voelen elkaar goed aan in het spel. Dit weekend was helaas bij ons beiden de vorm niet echt aanwezig. Met name op Oost (men zegt de makkelijkste lus) hadden we grote moeite een fatsoenlijke score neer te zetten. De deelname was dit jaar met totaal twintig koppels aanzienlijk. Bij de dames bonden vijf koppels de strijd met elkaar aan en bij de heren vijftien koppels. De eerste dag was de indeling op handicap. Wij zaten in de flight met de nrs. 2 van vorig jaar: Eric en Philippe. Ook bij hen liep het niet zoals het wezen moest.

De grote favorieten waren uiteraard Driessen sr. en Driessen jr. De grootste tegenstand werd verwacht van de kampioenen van 2022 Corné en Niek. Aan het einde van de eerste dag kwam deze voorspelling ook uit, alleen was de voorsprong van Douglas en Björn Driessen minder groot dan menigeen had verwacht, nl. slechts twee slagen (77 om 79). Douglas had erg last van een koude putter. Vermeldenswaardig is wel dat Björn/Douglas een eagle hebben gemaakt op Oost 4. Thijs en Alex stonden op de derde plaats met 83 slagen. Bij de dames namen Anouck en Linda de leiding met 92 slagen, op de voet gevolgd door twee koppels met 96 slagen waaronder de titelverdedigers Ingrid en Monica.

De dag werd afgesloten met evalueren en vooruitkijken naar de volgende dag. Wij wisten het zeker: onze score van 92 gaan we verbeteren. Helaas is de realiteit vaak anders. Ook dit keer weer. We speelden op zondag in de flight met Dennis en Arnold. Helaas was het bij Dennis op zaterdag al in de rug geschoten en dat was niet bevorderlijk voor zijn spel. Hij gaf ook meermalen aan dat zijn golfset te koop zou komen te staan op Marktplaats……………. De score op Oost was nog slechter bij ons dan zaterdag maar gelukkig konden we op Zuid de boel wel bij elkaar houden. Dat resulteerde in 97 slagen. Niet best maar dat gaan we volgend jaar zeker verbeteren!

De strijd bij de dames was spannend. Uiteindelijk bleek Zuid 9 de scherprechter, zoals zo vaak in wedstrijden. Anouck en Linda stonden met drie slagen voorsprong op de tee van deze hole maar de berg aan de linkerkant zo’n 100 meter voor de green was hun Waterloo. Tuinieren en golf is geen goede combinatie zeg maar. Dat resulteerde erin dat de koppels Anouck/Linda en Ingrid/Monica na 36 holes exact gelijk stonden met 191 slagen. Het wedstrijdreglement zegt dat bij een meerdaagse wedstrijd de laatste 18 holes met elkaar worden vergeleken (cardmatching) en de 95 van Ingrid/Monica was beter dan de 99 van Anouck/Linda. Kortom Ingrid en Monica prolongeren hun titel. Hulde dames!

Bij de heren was het op het oog minder spannend maar het tegendeel is waar. Corné en Niek hebben het Björn en Douglas lastig gemaakt. En Björn en Douglas hebben het zichzelf ook lastig gemaakt. Er was zelfs een hole waar ze drie strafslagen opliepen, hoorden we later, o.a. omdat Björn een bal out of bounds had geslagen. Hij is net een mens! Douglas had een andere putter in zijn tas gestopt dan zaterdag. Of dat geholpen heeft weten we niet maar ook op zondag brachten zij de beste score binnen met 81. Met een totaal van 158 slagen zijn zij de terechte kampioenen van 2023. Hulde heren! Corné/Niek werden op vier slagen achterstand tweede en Thijs/Alex hielden hun derde plaats vast met 171 totaal.

Omdat Coen Holstege, de voorzitter van onze club, geniet van een welverdiende vakantie, werd de prijsuitreiking verzorgd door Marianne Kers die haar pet van voorzitter Wedstrijdcommissie had omgeruild voor die van vicevoorzitter van het bestuur. Het was goed om te zien dat nagenoeg alle deelnemers aan de clubkampioenschappen nog op het terras zaten, zodat de kampioenen ook de aandacht kregen die ze verdienden na twee dagen van zware strijd. Uiteraard waren er dankwoorden van de kampioenskoppels en werden alle prijswinnaars op de foto gezet.

Tot slot nog het volgende. Het was mooi dat er zo’n grote opkomst was bij zo’n lastige spelvorm bij een wedstrijd die ook nog over twee dagen gaat. Twintig koppels is prachtig. Dank aan alle deelnemers. Leuk dat er een aantal mensen kwam kijken die zelf niet mee hebben gespeeld! Dank aan de wedstrijdleiding voor de organisatie. Indelen, kaarten uitdelen, kaarten weer verzamelen, weer indelen, uitslagen controleren etc. Het is werk wat altijd weer gedaan moet worden en nooit vanzelf gaat. Dank aan de greenkeepers, de baan lag er prima bij. Op zondag waren andere pinposities gestoken dan zaterdag, helemaal top.

Wij kijken nu alweer uit naar volgend jaar.

Ronald Gorel / René Groot Bruinderink