3 stokken en een putter

Wedstrijdverslag

door: Saskia ten Have

Een van de leukere winterwedstrijden is de drie-stokken-en-een-putter wedstrijd. De voorbereiding begint namelijk al een aantal dagen van tevoren. Afhankelijk van de omstandigheden en je eigen spelkwaliteiten moet je vooraf een keuze maken welke drie stokken er mee de baan in gaan naast de putter. Ondanks dat je met wintergreens de laatste bal prima binnen een putterlengte kunt chippen, en daarna op mag rapen, is het toch verplicht de putter mee te nemen. Blijft de vraag, wat nog meer? Uiteraard als eerste een favoriete stok om vanaf de tee flink wat lengte te maken, in mijn geval een hybride 3. Daarnaast een mid-ijzer, de 7, en tenslotte een stok om goed mee te kunnen chippen, de sandwedge.

Eerlijk is eerlijk: vooraf had ik, en ik was zeker niet de enige, de hoop dat de wedstrijd zou worden afgelast. Een baan met bevroren ondergrond, de hele nacht ervoor regen, maximum dagtemperatuur 3°C, wintergreens en vrijwel continu regen voorspeld tijdens de wedstrijd is natuurlijk niet een aanlokkelijke gedachte. Uiteindelijk was het redelijk droog de eerste negen holes en deden er toch nog 27 bikkels mee! De bikkels waren bij de start verdeeld over twee lussen, NO en OZ. Winnaar op de NO-lus werd Philippe Mortureux en op de OZ-lus Jan ten Have. Opvallend daarbij was het verschil in puntenaantal tussen de winnaars, Philippe had 34 punten en Jan maar liefst 40. Ik sluit af met het bedanken van mijn flightgenoten Margitte Schoof en Ronald Gorel voor de gezellige ronde. En uiteraard ook de wedstrijdcommissie, waarbij Wim de indeling deed, Jos de kaartuitgifte en Vincent de prijsuitreiking.